Gjon Dushmani John‎ për MADHËSHTIA E ARBËRIT

Kolonia shqiptare e Villa Badessa është ndër më të shpërngulurit e fundit në Itali, duke marrë parasysh që komunitetet e tjera u vendosën në Kalabria, Sicili, Molise, Puglia, që nga shekulli XV. Duke ardhur nga Epiri, një rajon historik në jug të Shqipërisë, me origjinë nga fshatrat Piqèras, Ljukòva, Nivizza, për t’i shpëtuar hegjemonisë shtypëse dhe persekutimit fetar të turqve, ata u vendosën në Abruzo në 1743. Komuniteti “arberesch” i Villa Badessa ai gjeti ngrohtësi dhe mikpritje në Mbretërinë e Napolit, nën mbretin Charles III të Bourbon, i cili së pari i vendosi ata përkohësisht në mbajtjen e “Bacucco”, në varësi të grindjes së Penne, pastaj në territorin e Pianella. Këtu Sovrani u caktoi atyre tokat e trashëguara nga nëna e tyre, Elisabetta Farnese, tokë në lokalitetin e Piano di Coccia dhe komplote të ruajtura në emfiteozë nga familja Taddei që në Pianella, ku jetonte, njihej me pseudonimin “Abbadessa”, nga e cila emri do të rridhte “Vila Badessa “. Nga veprat noteriale të kohës konstatohet me precizion që familjet shqiptare të mbërritura në territorin e Pianelës ishin 23 (18 në 1743 dhe 5 në 1748) nga të cilat dihen mbiemrat e kryefamiljareve, tokat e caktuara, furnizimet, si dhe kushtet dhe garancitë që duhen respektuar drejt Shtëpisë Mbretërore. Përveç “ndarjes” falas të një totali prej 793 tomoli (320 hektarësh),

Sovrani u siguroi familjeve edhe gjithçka që u duhej për të jetuar, para dhe mjete për t’i mirëmbajtur, duke dhënë edhe një përjashtim për 20 vjet nga të gjitha taksat në Shtëpinë Mbretërore. Në konfirmim të kohës së mbërritjes së komunitetit arbëresh në Abruzzo, nga një regjistër i vjetër i të pagëzuarve, i pranishëm në shtëpinë kanonike, është e qartë se shënimi i bekimeve të para mbart datën e 18 nëntorit 1743.